Ο Σεντρίκ Σαπεν-Ντεφούρ, καθηγητής φυσικής αγωγής και λάτρης των βουνών, έγραψε το βιβλίο Son odeur après la pluie (Η μυρωδιά του μετά τη βροχή), όχι μόνο ως φόρο τιμής στην βαθιά αγάπη που νιώθουν οι άνθρωποι για τα κατοικίδιά τους, αλλά και ως μέσο έκφρασης της τεράστιας θλίψης που νιώθει κάποιος μετά τον θάνατο του σκύλου του, όταν το μόνο που του έχει απομείνει από τον πιο πιστό του φίλο είναι ένα κολάρο και οι τρίχες που ακόμα δεν έχουν μαζευτεί.
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι όπως ακριβώς μιλάμε για το δεσμό που μπορούμε να αναπτύξουμε με έναν σκύλο, οφείλουμε να μιλάμε και για τη θλίψη που αισθανόμαστε, όταν εκείνος φεύγει από τη ζωή μας, αφού εξ ορισμού ζει λιγότερα χρόνια από τους ανθρώπους. Αυτή η αναλογία, 7 σκυλίσια χρόνια προς 1 ανθρώπινο, είναι πολύ σκληρή για όσους έχουν βάλει ένα ζώο στη ζωή τους και στην καρδιά τους και η φράση «θα πάρεις κάποιο άλλο», παρότι λέγεται σαν παρηγοριά είναι απαίσια, λέει ο συγγραφέας που ακόμα θυμάται με νοσταλγία τον Ουμπάκ του.